PELESENAN ANTARABANGSA

Definisi

Salah satu cara memasuki pasaran asing adalah pelesenan, di mana sebuah firma yang dipanggil pemberi lesen membenarkan pajakan hak untuk menggunakan harta intelek seperti teknologi, kaedah kerja, paten, hak cipta, nama jenama, atau treadmarks  untuk kegunaan firma lain dan sebagai balasan bayaran di kenakan terhadapnya.

Pelesenan adalah mod popular untuk memasuki pasaran asing kerana ia melibatkan kos yang sedikit. Sebuah syarikat telah ditanggung kosnya untuk membangunkan harta intelek kerana telah dilesenkan, oleh itu hasil yang diterima melalui satu perjanjian pelesenan akan pergi terus kepada keuntungan firma. Pelesenan juga membolehkan firma untuk mengambil kesempatan daripada kelebihan dari tempat pengeluaran asing tanpa menanggung sebarang pemilikan, pengurusan, atau obligasi pelaburan.

Isu-isu asas dalam pelesenan antarabangsa

Hampir setiap perlesenan antarabangsa adalah unik kerana variasi dalam strategi korporat, tahap persaingan, sifat produk, dan kepentingan pemberi lesen dan pemegang lesen. Biasanya syarat perjanjian pelesenan yang dinyatakan dengan terperinci dalam kontrak undang-undang, yang menyelesaikan isu-isu seperti :

• Menentukan sempadan perjanjian

Pemberi lesen dan pemegang lesen mesti menentukan hak dan keistimewaan yang tidak dinyatakan dalam perjanjian. Sebagai contoh, Heineken secara eksklusif mempunyai lesen untuk mengeluar dan menjual pepsi -cola di Belanda. Pepsi Co mesti menyediakan Heineken dengan formula sama ada untuk minuman ringan atau bekalan yang tertumpu kepada sirapcola. Heineken kemudiannya dibenarkan untuk menambah air berkarbonat bagi mencipta minuman, dibotol dalam bekas yang sesuai, dan mengedar dan menjualnya di Belanda. PepsiCo  tidak boleh membuat suatu perjanjian pelesenan bersaing dengan firma lain untuk menjual Pepsi Cola di Belanda, juga Heineken mula menduplikasi produk lain yang dimiliki oleh PepsiCo tanpa perjanjian yang berasingan. Ia juga tidak boleh mengubah formula PepsiCo, memasarkan produk firma itu sebagai kepunyaannya, atau menghantar ke luar Belanda.

• Menentukan pampasan

Pampasan adalah satu lagi isu asas yang dinyatakan dalam perjanjian pelesenan. Pemberi lesen mahu menerima pampasan sebanyak yang mungkin, manakala pemegang lesen itu mahu membayar serendah mungkin. Namun mereka juga mahukan  perjanjian itu menguntungkan satu sama lain supaya kedua-dua pihak sukarela untuk melaksanakan obligasi kontrak mereka. Pemegang Lesen perlu  memastikan mereka boleh mencapai tahap sasaran keuntungan selepas membayar yuran pelesenan; pemberi lesen pula akan cuba untuk mewujudkan satu kadar yang membolehkan ia untuk mendapatkan balik kos berubah.

Pampasan di bawah perjanjian pelesenan dipanggil royalti. Royalti ini biasanya dibayar kepada pemberi lesen dalam bentuk fi yang rata, jumlah tetap setiap unit yang dijual atau peratusan daripada jualan produk atau perkhidmatan yang berlesen. Walaupun jumlah royalti ditentukan oleh kuasa pasaran, royalti 3-5 peratus daripada jualan adalah dilihat sebagai munasabah dan sesuai .

• Hak Mewujudkan, keistimewaan dan kekangan

Isu-isu asas lain yang perlu ditangani dalam perjanjian pelesenan adalah hak dan keistimewaan yang diberikan kepada pemegang lesen dan kekangan yang dikenakan oleh pemberi lesen. Sebagai contoh, jika pemegang lesen menggunakan bahan berkualiti rendah sebagai cara untuk meningkatkan margin keuntungan, imej produk pemberi lesen boleh rosak teruk. Pemegang lesen mungkin akan terdorong untuk menjual maklumat pemindahan teknologi, proses pengeluaran, atau pendekatan kerja kepada syarikat lain dan secara tidak langsung ini akan menjejaskan pemberi lesen.

Untuk mengelakkan perkara ini, perjanjian pelesenan akan menghadkan kebebasan pemegang lesen untuk mendedahkan maklumat yang diperolehinya daripada pemberi lesen kepada pihak ketiga, dengan menyatakan jenis dan bentuk rekod mengenai jualan produk atau perkhidmatan berlesen, dan menentukan standard yang akan dipatuhi mengenai kualiti produk dan perkhidmatan. Untuk mengelakkan tindakan undang-undang, perjanjian pelesenan sepatutnya memperincikan penyelesaian percanggahan pendapat melalui penggunaan orang tengah iaitu pihak ketiga.

• Menyatakan tempoh perjanjian ini

Perjanjian pelesenan boleh dilihat sebagai strategi jangka pendek yang direka untuk mendapatkan pengetahuan mengenai pasaran asing pada kos dan risiko yang rendah. Jika jualan produk dan perkhidmatannya adalah memberangsangkan, ia mungkin mahu untuk memasuki pasaran itu sendiri selepas perjanjian telah berakhir. Oleh itu pemberi lesen boleh mendapatkan perjanjian jangka pendek. Walau bagaimanapun, jika tempoh kontrak adalah terlalu pendek, pemegang lesen yang berkenaan tidak bersedia untuk melabur dalam penyelidikan kerana percaya bahawa ia tidak akan dapat melunaskan pelaburannya untuk tempoh hayat kontrak pelesenan. Biasanya pemberi lesen mahu pemegang lesen untuk menjalankan usaha-usaha pembangunan pasaran. Oleh itu, lebih besar kos pelaburan yang ditanggung oleh pemegang lesen itu, lebih lama tempoh masa untuk sesuatu perjanjian pelesenan.

Kelebihan dan Kekurangan PELESENAN ANTARABANGSA

Pelesenan membawa risiko kewangan yang rendah. Pemberi lesen perlu menyelidik peluang pasaran dan kebolehan pemegang lesen itu. Ia juga membolehkan pemberi lesen untuk mengetahui lebih lanjut mengenai potensi jualan produk dan perkhidmatan di pasaran baru tanpa komitmen besar terhadap sumber kewangan dan pengurusan. Pemegang Lesen mendapat manfaat melalui peluang untuk membuat jualan dengan kos R & D  yang agak sedikit terhadap produk dan perkhidmatan yang telah berjaya dalam pasaran antarabangsa yang lain.

Walau bagaimanapun, pelesenan tidak mempunyai kos melepas. Ia menghadkan peluang-peluang pasaran bagi kedua-dua pihak. Sebagai contoh, selagi perjanjian pelesenan antara PepsiCo dan Heineken termaktub, PepsiCo tidak boleh memasuki pasaran minuman ringan di Belanda dan Heineken tidak boleh bersaing menjual minuman ringan seperti Coca-Cola. Pemberi lesen dan pemegang lesen bergantung kepada satu sama lain untuk mengekalkan kualiti produk dan mempromosikan imej jenama produk. Tindakan yang tidak wajar oleh satu pihak boleh merosakkan parti lain. Sekiranya  pemegang lesen atau pemberi lesen tidak mematuhi perjanjian itu, tindakan undang-undang  boleh menyakiti kedua-dua pihak.

Satu kebimbangan yang terakhir adalah implikasi strategik jangka panjang pelesenan teknologi firma. Banyak syarikat bimbang bahawa berkongsi teknologi secara tidak sengaja akan mewujudkan pesaing masa depan. Lesen itu juga boleh membina reputasi bebas untuk kualiti pembuatan dan perkhidmatan cemerlang semasa beroperasi di bawah kontrak. Walaupun perjanjian pelesenan boleh menyekat kawasan geografi di mana pemegang lesen itu boleh mengeluar dan menjual produk, sebaik sahaja tamat tempoh, bekas pemegang lesen boleh memilih untuk mengembangkan operasinya ke wilayah yang sedia ada. Ini merupakan risiko kepada pemberi lesen sekiranya ia memilih untuk melesenkan produknya.